අධ්යාපනය ලැබීම අපි උපතේ සිට මරණය දක්වාම සිදුකරමු. නමුත් විධිමත් පාසල් අධ්යාපනයක් අවුරුදු 13 ක් හා උසස් අධ්යාපනයක් ඉන්පසුවද සාමාන්ය පුදගලයෙක් ලබනවා. රටෙන් රටට මෙය සුලු වශයෙන් වෙනස්වීමට හැක. විධිමත් අධ්යාපනයට වඩා අවිධිමත් අධ්යාපනය තුලින් ගතහැකි දේවල් බොහෝමයක් තිබුනත් තම රැකියාවට පාසල තුලින් හා උසස් අධ්යාපන ආයතන වලින් ලබන දැනුම මහත් පිටිවහලක් වෙනවා. රජය විසින් අනිවාර්යයෙන්ම අධ්යාපනය ලැබිය යුතු වයසක් නීර්ණය කිරීම හා නොමිලයේ අධ්යාපනය ලබාදීම නිසා අනෙකුත් රටවලට වඩා අපේ රටේ සාක්ෂරතාවය ඉතා වැඩිවී ඇත. නමුත් සාක්ෂරතාවයේක් පමනක් රටේ ජනතාවගේ බුද්ධිමත් භාවය මැනීමට නුපුලුවන. සාක්ෂරතාවය හෙවත් අකුරු ලිවීමෙ එ හා කියවීමේ හැකියාව නිර්මාණාත්මකව යොදාගත්තොත් පමණයි නියම බුද්ධිමතුන් බිහිවෙන්නේ.
අද රටේ දරුවන්හට අධ්යාපනයෙන් තොර අනාගතයක් නැතිබව පෙනීයයි. ගොවියාගේ පුතා ගොවිතැන් නොකිරීමත් කරණවෑමියාගේ පුතා එම වෘත්තිය නොකිරීමත්, ඒ වෙනුවට දොස්තරවරු, ඉංජිනේරුවරු ආදී සමාජයේ වැඩි පිළිගැනීමක් තිබෙන රැකියාවන් වලට යොමුවීමත් දක්නට හැක. ඉහත දැක්වෙන ආකාරයේ රැකියාවන් කිහිපයකට හැර අනෙකුත් රැකියාවලට ඇති සමාජ පිළිගැනීම හා මූල්යමය වටිනාකම නොමැතිවීම මීට බලපාන ප්‍රධානතම හේතුවයි. සෑම රැකියාවකටම සමාන ලෙස සලකන සමාජයක් සෑදීමට තවම නොහැකිවීම නිසා සමාජය පිලිගත් වටිනාකමත් තිබෙන රැකියාවක් කෙරෙහි ඉලක්කයක් තබාගැනීම හා එයට අනුව ඉගෙනුම් කාර්යය සකසා ගැනීම ඉතා වැදගත් වේ.
තමන් ඉලක්ක කරගත යුත්තේ කවර රැකියාවක්ද යන්න මුලසිටම ළමා මනසේ පැලපදියම් කිරීම ඉතාමත් අවශ්ය වේ. කුඩා කාලයේ සිටම මෙවැනි බරපතල ඉලක්ක වැනි දේවල් කුඩා ලමයාගේ මනස තුලට ඇතුලු කිරීම හානිකර බවට සමහරු තර්ක කරත් ලමයාගේ අනාගතයට දැන්ම සූදානම් කිරීම ඉතාම ඵලදායක වේ. දෙමව්පියන් වටහාගතයුතු කාරණය වන්නේ ඔවුන් ජීවත්වූ ළමා කාලයට වඩා දැන් පරම්පරාව අත්විඳින ලමා කාලය සම්පූර්ණයෙන්ම වෙනස් බවයි. ලෝකය තරඟකාරී වී තිබේ. තරඟයෙන් පැරදෙන අයට විනාශය නියතයි. මෙමේ තරඟයෙන් පලායාමට වඩා එයට මුහුන දීමට දරුවා හුරුකරන්න. කුඩාකාලයේ දීම දැඩිලෙස ඉගනීමේ යොදවා ඔවුන්ගේ ලමාකාලය අහිමිකරනවා කියා සමහරෙක් කියන්නට පුලුවන්. දරුවාගේ විනෝදාත්මක කටයුතු වලට යොදන කාලයෙන් යම් කැපකිරීමක් කිරීමට සිදුවුනත් ඒ කාලය නිසිපරිදි ඉගෙනීමට යොදාගැනීම තුලින් අනාගතයට වැඩදායක කරගත හැක.
කුඩා දරුවන් පසුපස දෙමව්පියන් සෑම විටම ඉගෙනුම් කාර්යය තුල සිටිය යුතු වුවත් ද්වීතීක අධ්යාපනයේ දී හා ඉන් ඔබ්බට එවැනි දෙයක් අවශ්ය නොවේ. දෙමව්පිය ආරක්ශාව හා රැකවරණය අනිවාර්යයෙන් අවශ්ය වුවත් ළමයාට තමන්ගේ ඉගෙනීම ගැන වගකීම පැවරිය යුතුය. මේ කාලයේදි ළමයෙකුගේ සියලුම කාලය ඉගෙනීමට වැයකලයුතුය. කොතරම් රසවත්ව විශය කරුනු ග්‍රහණය කරගැනීමේ හැකියාව තිබුනත් ඉගෙනීමට අධික වෙහෙසක් හා පීඩනයක් මතුවීම ස්වාභාවිකය. "ඉගෙනීම කටු අත්තකි, එහි ඵලය මල් ඉත්තකි" යන කියමනට අනුව අනාගතයේ හොඳ තත්වයට පත්වීමට වර්ථමානයේ අසීරු අවස්ථාවලට මුහුන පෑමට පුරුදු විය යුතුය. මේ කාලයේදී ප්‍රේම සම්බන්ධතා, අනවශ්ය කල්ලි ගැසීම යන දේවල් වලට පුරුදු නොවී යහපත් මිතුරන් ආශ්‍රය කරමින් ඉගෙනීමට වීර්ය කිරීම අනිවාර්ය වේ. සාමාන්යපෙළ හා උසස්පෙළ යන කඩඉම් ඉහලින්ම සමත්වීම ඔබ සැමගේ තිර අධිෂ්ඨානය විය යුතු වේ.
උසස් අධ්යාපනයේ සීමා මායිම් නොපවත්වා ගතයුතුවේ. "ලද දෙයින් සතුටුවීම" නැමති ගුනාංගය ඉගෙනීමට අදාල කරගත යුතු නැත. "උගතමනා ශිල්පය මයි මතු රැකෙනා" වෙනුවට "මතු රැකෙනා ශිල්පය මයි උගතමනා" යන්න අද ලංකාවේ පමණක් නොව ලොව පුරාම ප්‍රචලිත වී තිබේ. තමාග අනාගත රැකියාවකට යාමට අවශ්ය කුසලතා වර්ධනය කරගැනීමයි කලයුත්තේ. උපාධියට අමතරව වෙනත් අංශ වලින් පරිණතභාවය ලබාගැනීම ඉතාම වැදගත්. එය වැඩි පඩි ලැබෙන සමාජ පිළිගැනීම වැඩි රැකියාවකට මග පාදා දෙයි. විශ්ව විද්යාලයේ සිටිනා කාලයේදීම සුලු රැකියාවල නිරතවීමේන් බාහිර පාඨමාලා හැදෑරීමට මුදල්ද ලබාගත හැක.
ඉගෙනීම තරම් දුශ්කර දෙයක් තවත් නැත. නමුත් එයින් ඔබේ ජීවිතයට ලැබෙන ආලෝකය කියා නිමකල නොහැක. “වසර 100 ක් යහතින් සිටීමට වසර 10 ක් මහන්සිවී වැඩකරන්න” කියා මාවෝ සේතුන් කීවේ එබැවිනි. එමනිසා ඔබට ඉගෙනීමෙන් තොර අනාගතයක් නැති බව සිතා කල් නොයවාම ධෛර්යවන්තව ඉගෙනීමේ යෙදෙන්න.
